AchtergrondTactiel Stimulering en erkenning Reguliere Zorg
Wetenschappelijke basis
Tactiel Stimulering is gebaseerd op wetenschappelijk neurofysiologisch en neuropsychologisch onderzoek door prof. Kerstin Uvnäs-Moberg van het Karolinska Institute, Zweden en dr.Tiffany Field van het Touch Research Institute, USA.
In Zweden is Tactiel Stimulering verder ontwikkeld door Gunilla Birkestad en is deze methode volledig geïntegreerd in de reguliere gezondheidszorg.
Sinds 1984 worden er behandelingen gegeven in ziekenhuizen, zorginstellingen, kinderdagverblijven, onderwijsinstellingen en zelfstandige praktijken ( onder meer in combinatie met psychotherapie)
Ook in Nederland stijgt het aantal bevoegde therapeuten en wordt gewerkt aan een grotere bekendheid, erkenning door artsen en vergoeding door verzekeraars.
Voor wie?
Tactiel stimulering is een van de weinige aanrakingsvormen die toegepast mogen worden op:
- zwangeren;
- (premature)baby's;
- ouderen;
- zieken en
- terminale patiënten.
In ernstige of chronische situaties wordt geadviseerd de behandeling af te stemmen met de therapeut/ behandelend (huis)arts.
De effecten van aanraking
In de huid bevinden zich miljoenen zenuwuiteinden, die rechtstreeks verbonden zijn met de hersenen.Door deze te stimuleren maken de hersenen een hormoon aan ( o.a. oxytocine) dat pijnstillend werkt en essentiële lichaamsfuncties reguleert. Tegelijkertijd neemt de hoeveelheid stesshormonen ( o.a. adrenaline ) af.
Bewuste en gestuctureerde aanraking van de huid kan daardoor leiden tot:
- Rust en ontspanning, vermindering van stress pijn, depressie, angst en agressie
- Verbetering van de spijsvertering, het immuun-systeem, gewicht en bloeddruk
- Verbetering van sociale– en communicatieve vaardigheden en een verbeterd lichaamsbeeld en lichaamsbesef.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------- Sitemap:
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
|